The Best Attractions In Panheel

Netherlands: Thorn - The White Village / Het Witte Stadje

Thorn is a small town in the municipality of Maasgouw, in the Dutch province of Limburg. It lies on the rivers Meuse and Witbeek. It's known as 'the white village' for its white-washed brick houses in the centre of town.
First, the region of Thorn was a swamp nearby the Roman road between Maastricht and Nijmegen. But the region had been drained and about 975, Bishop Ansfried of Utrecht founded a Benedictine nunnery. This monastery developed since the 12th century into a secular stift or convent. The principal of the stift was the abbess. She was assisted by a chapter of at most twenty ladies of the highest nobility.
Previously the abbess and the chapter were endowed with religious tasks but, since the 12th century, they served secular matters and formed the government of a truly sovereign miniature principality, the smallest independent state in the German Holy Roman Empire. Besides Thorn, Ittervoort, Grathem, Baexem, Stramproy, Ell, Haler and Molenbeersel belonged to this principality.
After the French invasion in the winter of 1794--95 and the formal abolition in 1797 made an end to the existence of the abbey and the principality of Thorn, Thorn was first part of the department of Meuse-Inférieure, and after theCongress of Vienna it became a municipality of the Kingdom of the United Netherlands.
(Source: Wikipedia)

Thorn is het eerste Nederlandse dorp op de westelijke Maasoever vanaf Maastricht. Het ligt bij het Belgische Kessenich. Ook heeft het als buurdorpen: Ittervoort, Panheel en Wessem. Voordat Thorn op 1 januari 2007 werd samengevoegd met de andere gemeenten Maasbracht en Heel tot de nieuwe gemeente Maasgouw was Thorn zelf een gemeente. Het staat bekend als het Witte Stadje vanwege haar witte huisjes in het centrum.
Eerst was de streek van Thorn heel moerassig. Dat veranderde pas na ontginning voor de 10e eeuw. Aan de rand van dit moeras liep de Romeinse heirbaan van Maastricht naar Nijmegen. Omstreeks 990 werd op een hoogte, dichtbij de Maas, door graaf Ansfried, die getrouwd was met Hereswint (Hildewaris), een stift, klooster voor benedictaressen gesticht, de Abdij van Thorn. Dat klooster groeide uit tot een wereldlijk stift (een klooster voor adellijke dames) en een vorstendom, het Abdijvorstendom Thorn.
Tot het Land van Thorn behoorden Thorn, Ittervoort, Haler, Grathem, Stramproy, Baexem en Ell. Veel woningen van deze Stiftdames zijn bewaard gebleven, zoals het uit 1648 afkomstige Huis met de drie kogels.
Volgens de legende lag er ooit tussen Thorn en Kessenich een legendarisch verdwenen stad met de naam Vijvere. Dat zou verzonken zijn als straf van God. Daar ligt nu het moeras het Vijverbroek.
Onder de Fransen kreeg Thorn zwaar te lijden. Toen kreeg Thorn ook zijn kenmerkende witte kleur. Nadat de adellijke dames gevlucht waren, voerden de Fransen een belasting in op basis van de omvang van de ramen. De arme bevolking, vaak wonend in grote panden, die voorheen hadden toebehoord aan rijke lieden, kon deze niet opbrengen. Om de hoogte van de belastingaanslag te beperken, metselde men de ramen dicht. Met het doel deze bouwsporen (littekens van de armoede) te verbergen, werden de huizen wit gekalkt. Door die witte huisjes en de rust van het dorpje werd Thorn al gauw geliefd bij kunstenaars en toeristen. In 1973 kreeg de oude kern van Thorn nationale erkenning en werd het aangewezen tot beschermd stadsgezicht.
(Bron: Wikipedia)